Na vida diaria dun centro de ensino poden vivirse momentos estresantes, noutros casos caemos na rotina, pero con frecuencia vémonos compensados con situacións doces coma esta. Saber que o que sementamos recóllese algún día en abudancia, saber que hai continuidade entre o traballo da escola e o traballo da casa (e viceversa). Un exemplo é o que está a suceder cos clubes de lectura. Xurdiron os tres, non por impulso da biblioteca, do centro, senón porque era unha necesidade das "mamás" ("Lemos no niño"), do alumnado do segundo ciclo ("A chispa da lectura") e do primeiro ciclo ("Queremos ler"). É necesario difundir estas iniciativas, porque na escola pasan cousas moi boas que son pouco coñecidas, e por iso é de agradecer que medios como "Radio Nordés", ou "Que pasa na costa" se fagan eco das novas que lles enviamos. A todos, unha vez máis, grazas.
Tedes aquí a entrevista de Lucía, a alumna de primeiro que pelexou duramente para crear "Queremos ler":
Ningún comentario:
Publicar un comentario